بیشه نور

بعد از چند روز بی حالی از خستگی راه، بد حالی از یک بحث کوچک زن و شوهری، امروز روز عشقِ. روز زندگی کردن؛ روز نفس کشیدن با اعماق وجود؛ روز رقصیدن و تحرک. روز پختن غذاهای خوشمزه و کدبانو شدن. روز خانمی کردن و خانه‎داری کردن. شاید هم روز خریدهایی در جهت سامان دهی کمدها. و از همه مهم‎تر، روز شروع یک کار تازه که قراره با همسرجانک انجام بدیم. 

برای کار تازه باید یک گوشه نشست و متمرکز شد روی کار اما من امروز اینقدر انرژی دارم که بهترین راه برای تخلیه اش رفتن تو طبیعته. طبیعتی مثل یک دشت با یک درخت تنومند سبز در کنار چشمه کوچکی از آب زلال و نسیمی که خنکایش نوازش کند روح لطیف زنانه ات را. آنوقت روسری ات را مثل کودکی ها با دو دست بالای سرت بگیری و با تمام سرعت شروع کنی به دویدن، و از هیجانش جیغ بکشی و وقتی پاهایت خسته شد ولو شوی روی زمین و غلت بزنی تمام چمنهای دشت را مبادا که چیزی از انرژی های دشت را نگرفته رها کرده باشی و با گلهای رنگی تاج گلی برای همه زنانگی هایت بیافی و به موهایت هدیه دهی عطر و زیبایی گلها را. آفتاب دشت که صبحدمان ملایم بود و نوازشگر پوست تن‎ات، حالا کم‌کم حرارتش می‌سوزاند و چشمانت را می‎زند و مجبور ‎شوی با پاهای خسته از دویدن لنگ لنگان تن خسته ات را  تا زیر سایه تک درخت تنومد این دشت آرام که حس حمایت یک حامی قدرتمند را به تو القا می‎کند یکشانی و زلالی چشمه دستها و صورتت را پاک کند از همه خستگی ها و ملودی اش جلا دهد روحت را. آنوقت روی زمین یک دست سبز و خنک رها شوی و نفس بکشی تمام صداقت  و پاکی دشت را و در آغوش بکشی خودت را که یک روز زیبا ساخته‌ای